Szósta a szaleje,

wiatr historii wieje

(albo na odwrót).

Wspaniałe kontusze, pod nimi żupany …

Polski szlachcic – pan nad pany!

(Tak sobie myślał jeden z drugim).

Wąs podkręcił, karabelą wymachuje,

zaraz swój porządek ukonstytuuje

(bo tak chce i może).

Kołpakiem z pawim piórem zamiecie kurz.

“Jam na tej ziemi najważniejszy, i już!”

(a kmieć mu czapkuje do ziemi).

To co wyżej plus na ścianie w dworku herb,

to też: dbaj i walcz o ojczyznę oraz cierp.

(Powodów i okazji było bez liku).

Demokracja szlachecka w XV wieku stworzona,

podziwiało pół Europy – takaż niezwykła ona.

(Ktoś zazdrościł, ktoś się złościł).

Piękne szlachcianki, dostojni szlachcice,

przyjrzyjmy sie im – tośmy ich dziedzice

(chociaż w 90% chłopscy).

Polskcy uprzywilejowani, dzieje Polski,

czasami to teren nieco zbyt grząski

(zatem zajrzyjmy do różnych źródeł).

Naszych dziejów wieje wiatr,

a szósta to manualny chwat

(więc patrzmy i podziwiajmy).

Szósta a

Iwona Maj

U. Sobczak